En we zijn al weer twee weken verder...

Vorige week zijn we naar Stellenbosch geweest. Heerlijke wijnen geproefd en kaasjes gehapt, wat een feest. Ik was natuurlijk om 12 uur al dronken want deze wijnen waren te lekker om uit te spugen. Omdat het zo leuk was hebben we de volgende dag nog maar een tour gedaan en toen ook meteen maar wat flessen wijn en kaas gekocht.
Vrijdag kwamen we weer terug in Cape Town. Dit keer zaten we op Longstreet in het Carnival Court hostel. We sliepen boven de kroeg, wat voor veel hilariteit heeft gezorgd. We hebben heel wat dansjes in de kamer gedaan. Zaterdag zijn we naar Robben Island geweest, indrukwekkend om te zien waar Nelson Mandela zo lang heeft vast gezeten.
Zaterdag moest er natuurlijk weer gefeest worden want dat kan heel goed in Cape Town.
Zondag zouden we naar de Tafelberg. Anneke wou graag omhoog klimmen, Brian en ik zagen dat niet zo zitten aangezien we nogal brak waren. Maar je bent maar een keer bij die berg dus we lieten ons niet kennen en daar gingen we…….. Nou nou nou nou, hike met Maaike! Ik ga NOOIT weer een berg beklimmen. Nadat we eerst het verkeerde pad hadden gekozen en we 40 minuten extra moesten lopen, kwamen we op het goede pad. En wat voor een pad, tering jantje. Oververhit en al scheldend ben ik de berg opgeklauterd. Het uitzicht onderweg was geweldig maar dat was dan ook het enige positieve aan die hele godvergeten klote berg. Eenmaal boven vroor het -10 en zag je geen reet omdat we in de wolken zaten, leuk hé bergbeklimmen!
Gisteren zijn we aangekomen in Durban en het is hier WARM! Eindelijk normale tempraturen, ik was alweer vergeten dat ik een korte broek bij me had. Vandaag zijn we de zee opgeweest in een supervette speedboot en ik heb walvissen gezien. Ik denk dat het er wel 12 waren! Sommige zwommen zo dicht langs de boot dat ik ze bijna aan kon raken.

Gisteren is mijn backpack gewogen op het vliegveld en ik had maar een kilo meer dan toen ik vertrok! Dat betekent dat ik nog 4,5 kilo aan kleren kan kopen, ach wat is dat toch fijn. Die winter kleren kunnen nu ook wel weg want vanaf nu schijnt de zon alleen maar! Dus Noor bedankt voor het niet meenemen van mijn winterjas.
Leven uit je backpack is leuk maar zo onhandig. Een ander nadeel aan leven in een hostel is dat er geregeld mensen op je kamer slapen die snurken en als ik ergens een hekel aan heb dan is het snurken. En ze snurken ook niet een beetje maar ach wat geeft het.. Ik ben in Zuid-Afrika en kom op de mooiste plekken, dus een beetje minder nachtrust is niet erg.

Morgen gaan Anneke, Brian en ik richting Kruger park om daar nog wat wilde beesten te spotten. Hopelijk zien we de Big 5 want dan kunnen we daarna meteen richting Mozambique om daar nog even heel hard te genieten. Het was gisteren ook tijd voor onze eerste malaria pill’nn en dat hebben we geweten. Ik zei toch dat je er van kon gaan hallucineren, dat deden we! Man man man, met zwetende handjes zaten we aan onze koffie. Na de koffie voelde het alsof ik 16 dubbele espresso had gedronken. Brian zag kabouters over straat lopen en ik had hele gekke handjes. Ik kijk nu al uit naar de volgende pil!

Dit avontuur is beter, mooier, spannender, leuker, gezelliger, leerzamer, toffer en specialer dan ik ooit van te voren had kunnen bedenken!




‘’One of the most difficult things is not to change society – but to change yourself.’’ Nelson Mandela